A to dlatego, by precyzyjnie zważyć leżący śnieg. Dochodzimy w naszych blogowych wpisach do metody, która będzie przeze mnie potraktowana poważnie, ponieważ przynosi bardzo dobre rezultaty. Jeśli więc podchodzę do niej z taką powagą, , to metoda ta niech nazywa się metodą ciężaru objętościowego.
JAK DZIAŁA METODA CIĘŻARU OBJĘTOŚCIOWEGO?
Chcąc poznać ciężar objętościowy śniegu, należy pobrać jego próbkę o znanej objętości, a następnie – zważyć ją. Mamy do wyboru dwie koncepcje. Pierwsza z nich polega na zebraniu śniegu z jednego metra kwadratowego, a następnie zważenie go. W tym przypadku waga nie musi być dokładna.
Druga, alternatywna metoda to wciśnięcie rury PCV o średnicy 110 mm lub 200 mm w śnieg i przytrzymując od spodu pobieramy próbkę z innej powierzchni, którą następnie przeliczamy ze wzoru na poziomie ósmej klasy szkoły podstawowej (jeśli ktoś pominął ten ważny etap edukacji to może mieć problem…)
Wynikiem takiego działania jest ciężar śniegu w wartościach normowych czyli kN/m2 . Metoda rewelacyjna pod względem dokładności… o ile pobierzemy precyzyjnie próbkę. Pewne trudności może stanowić odpowiednie wciśnięcie rury do spodu, transport śniegu w woreczku do pomieszczenia z wagą precyzyjną (nie polecam wynoszenia wagi na dach – tensometry są wrażliwe na zmiany temperatury nie dadzą dobrego wyniku).
JAK SKUTECZNIE MIERZYĆ?
Znane są narzędzia pomiarowe zawierające worek do pobrania próbki oraz wagi – zdecydowanie ułatwiają pracę na dachu.
Uwaga, lajfhak! Jeżeli ktoś nie ma wagi, to można śnieg stopić i sprawdzić objętość wody (!) – podpowiadamy z fizyki, że metr sześcienny wody waży 1T = 1000kg = 10kN 😉
Wagi do śniegu są już rozwiązaniem mniej tradycyjnym i na pewno droższym. Konieczna jest instalacja na dachu wagi (lub kilku wag) do automatycznego pomiaru śniegu. Polega na tym, że montuje się wanienkę o wymiarach metr na metr z wagą tensometryczną połączoną z systemem automatyki budynkowej BMS. Rozwiązanie rekomendowane przez zespół Sense Monitoring tym budynkom, które są osłonięte z każdej strony i nie występuje efekt przewiewania śniegu. Jeżeli śnieg nie spada pionowo w dół, wanna się nie zapełni. Wówczas zważona ilość śniegu nie jest miarodajna dla pokrywy śniegowej na całym dachu.
ŚWIĄTECZNE PODSUMOWANIE
Na tym proponuję zakończyć przegląd najbardziej popularnych metod pomiarowych pokrywy śniegowej.
Dodam tylko, że nieważne z jakiej metody korzystamy, pokrywę śniegu trzeba sprawdzić na całym dachu. To dlatego, że są miejsca, gdzie gromadzi się go więcej (tzw. worki śnieżne – nie mylić z workiem św. Mikołaja). Częstotliwość pomiarów powinna być dopasowana do szybkości przyrostu pokrywy śnieżnej – i nie ma co się sugerować grubością śniegu na gruncie, gdyż na dachu białego puchu jest zawsze więcej. Przy intensywnych opadach zalecam pomiar minimum co pół godziny.
Tym miłym akcentem chciałbym wszystkim życzyć śnieżnego Sylwestra! (ale o grubości pokrywy nie przekraczającej wartości dopuszczalnych ;))
P.S. Celowo pominąłem tych szczęśliwców, którzy mają system Sense S-One i nie muszą wychodzić na dach. Zrobiłem to dlatego, że nasz system nie jest do pomiaru pokrywy śniegowej. Niestety nie. Ma zdecydowanie szersze zastosowanie. Ale to już temat na następny artykuł.
Link do źródła: www.
